Spelenala bujnaja reèka
Spjašèie kamni svetloju vodoju.
Umyvala bujnaja reèka
Liki voinov ranennych, rukoju
Ruki rasprav’, k solncy vzdymi!
Skvoz’ oblaka Roda uzri.
Glas pastucha,
Èto ochranjaet son
Lavšich zdes’.
Slova ždet
Tech, kto sveršaet mest’.
Skvoz’ tuman vekov
Vnov’ proletit strela
Etu nit’ mirov
Vmit izorvet ona.
Ty povedaj, bujnaja reèka,
O vekach delekich, o Borach bessmertnych.
Prilaskaj ty bujnaja reèka
Iz glubin prišedšich, da Svarogu vernych.
Ruki rasprav’, k solncy vzdymi!
Skvoz’ oblaka Roda uzri.
Comentarios
Deja tu comentario: