Vakit Varken

Kapkara
Bir kör kuyu
Çýkýyorsa eðilme koynuna
Her bir gölge bir anda sen olursun
Karanlýðýnda kaybolursun.
Kapkara, yarýnlara
Çýkýyorsa sokaðýn yenilme korkuna
Kendi ayak sesinden yorulursun
Geceden de kovulursun
Alýþmadan yalnýzlýða
Affetmeyi öðren, vakit varken
Geç kalmadan kaybetmeli
Zaferlere ödül yalnýzlýktýr, yalnýzlýk