Wigilia œwiata

ZejdŸ na morza brzeg.
Cicha noc, œwiêta noc …
Cisza nad wodami.
Ksiê¿ycowy, z³oty most …

Wschodzi spoœród gwiazd
Gwiazda, co wiedzie nas –
Most nad przepaœciami
G³êbin, które dziel¹ œwiat.

Kto serce twe
I ¿ar jego wzmóg³,
Byœ szed³ przez rozko³ysane
Zwierciad³o wód?

W polu ostaw p³ug,
Zbo¿a ruñ, we³ny trzód.
Troski, gniew i zawiœæ –
porzuæ wszystko w onym dniu.

Wœród morza ³ez
Czyj g³os wo³a mnie,
Przez ³ez morza, morza cierpieñ –
Na drugi brzeg?

Wiêc wstañ, ju¿ czas!
Kto ¿yw – w drogê czas! –
By most sta³ siê nad przepaœci¹,
Co dzieli nas.