Ýlginç'de Düþtü

Erimiþ bedeniyle fýsýldýyordu Ýlginç;
“Yaramý sarma… yaram derindir!..”
Ümraniye’de en öndeydi o…
Bir yudum su istedi…
Yoldaþlarý, akarsuyu bir damlalýða sýðdýrýp getirdiler…
Ýsteði bir avuç kar olsaydý, bir koþuda çýkýp Toroslar’ýn doruðuna; Getirirlerdi…
Sýcaklar bela deðil, Kerbela’ydý…
Kumaþlardan, kartonlardan, iplerden yaptýklarý bir söðüdün gölgesine uzattýlar Ýlginç’i…
Ýlginç; taze, serin delikanlý…
Söðüdün soluðu; hayattý o…
Ýnsanlara hayatt taþýrken; yangýn çýkardý yanaklarýnda…
Öylesine utangaç, öylesine güzeldi Ýlginç…