Yugto

Sa gitna ng kagubatan may ahas na hahalik
Tatawagin kang kaibigan na pinaka matalik
Pupulupot sa leeg mo’t sisipsip ng iyong dugo
Ipapako ka sa krus kapag ikaw ay natuyo

Sa gitna ng kaguluhan may kumukulong bulkan
Di ma pigil ang yabang at sakdal na kasakiman
Susubukang angkinin ang lahat ng hindi kanya
Kung kaya kang paikutin tiyak paiikutin ka

Ngunit hindi nila kayang baliin ang iyong loob
Ang pag-ibig na hawak mo’y hindi malulubog

Lumiyab ka… lumiyab…

Sa gitna ng kadiliman may puwitreng nagmamasid
May magbabato ng putik ngunit walang mayayanig
Iiyak ang mga batang nahulugan ng candy
Laging mga problema sa iba’y sinisisi

Sa gitna ng kagubatan may ahas na hahalik
Itinuring mong kaibigan na pinaka matalik
Leeg mo’y pupuluputan dugo mo’y sisipsipin
Kapag wala ka nang pakinabang ang ending mo’y sa bangin

Ngunit hindi nila kayang baliin ang iyong loob
Ang pag-ibig na hawak mo’y hindi malulubog

Lumiyab ka…

Tuwing hating gabi maririnig mo ang huni
Ng mga kaluluwang naliligaw
Lahat ng pera sa mundo hindi kayang gawing ginto
Ang huwad na tao…

Ang mga tinig palakas ng palakas
Hanggang gumuho ang mga hadlang

Ang mga tinig palakas ng palakas
Hanggang gumuho ang mga hadlang

Saksi ang langit sa lahat ng naganap
Saksi ang langit sa ikalawang yugto…

Lumiyab ka…
Lumiyab ka…
(Sa ngalan ng katotohanan)
Lumiyab ka…
(Sa ngalan ng iyong dangal, ang puso mo’t iyong isipan)
Lumiyab ka…
Lumiyab ka…
(Ialay mo sa maykapal)
Lumiyab ka…