Cogitasti tu de animo tuo?
Servabitur?
An fortasse putas: sepultus cum es,
In sepulchre manes?
Videturne deus tibi fictio?
An est deus tui pars?
Est christus vel vox quae stat libris his
Scholasticis tuis?
Cum videbitur mors,
Terrebitne haec sors? an est quietum cor?
Fortasse velis, pontifex ut necatus sit?
Habes eum stultum?
Ego verum scio.
Ego lucem scio motari que modos.
Praeparavi me, tu cum solus sis
Deterritus exitu tuo.
Fortasse times, quid amici dicant,
Si sciant: tu credis caelestio deo
Antequam me mordent, etiam videant
Deum esse solam amandi viam.
Esne mens tibi tarn pusilla, ut iam
Erroribus captus sis iterum?
An rides turn, cum adest mors?
An dicis turn, ut colatur vel sol?
Id puto verum:
Crucifigunt deum hi tui similes.
Id puto triste.
Turn opiniun tua vicit omnia mea.
Esne certus etiam, tuus dies cum adest?
Ain’ non credere te?
Tibi erat sors sed rejecta est,
Si quild mutes nunc
Fortasse pulas antequant dicas
Deum esse martuum.
Oculos nunc aperi tuos: est solus deus
Qui potest te hinc redimere
Ab omni peccato.
An irrides omnia quae audis?
Sero est, sero est.
Comentarios
Deja tu comentario: